Vrijdag                       29 Juli  2011

Dag 9

Acqui Terme                       ®        Rapallo

Afstand:                   138 km                  

Gem Snelheid:       20 km/h

Hoogtemeters:       2160 m

Gereden van:          8.35 tot 18.20



Vandaag verlaten we Acqui Terme voor de zware rit naar Rapallo .

Eerst eventjes de voeten gewassen aan de bron van 37,5 ° en dan proberen uit de stad te geraken.

Bij de eerste klim werd de file wat te lang , zodanig dat Marcel door de carabinieri werd vooruit gestuurd.

Het gemiddelde zal vandaag niet te hoog liggen, want de klimmetjes volgen elkaar snel op.

Er werd ook beslist om zoveel mogelijk vrije snelheid in te lassen zo doende het verkeer minder te belasten.

Vrije snelheid een kolfje naar de hand voor Peter , steeds achternagezeten door zijn nerveuze kamergenoot Luc.

Achtereenvolgens werden Passo dello Bachetta 4,5 km ( het trainings parkoers van Fausto Coppi) , de klim naar Rossi langs zeer smalle wegen  ( 3,5 km) en de passo del Bochetta ( Hallo kroket ) een zware klim van 6,2 km met stijgingspercentages van max 15 % beklommen.

Hier waren de meeste tevreden dat ze waren boven geraakt.

Nu nog een 10 km lange afdaling naar ons hotel , waar Julius Ceasar ons zelf opwachtte.

Helaas was ook hier net voor de aankomst een te lage doorgang de boosdoener voor Marcel , die zodoende langs gans andere wegen en na veel gezweet , maar onder luid applaus het hotel bereikte.

Weeral een zeer vruchtbare dag.

Geschreven door een taem

Dirk , Nico , Werner en Peter.



Donderdag               28 Juli  2011

Dag 8

Saluzzo                    ®        Acqui Terme

Afstand:                    124 km                  

Gem Snelheid:        24 km/h

Hoogtemeters:       1270 m

Gereden van:          8.59 tot 15.40



Saluzzo → Acqui Terme (125 km)

Ciao bella! Ciao bello! Ciao tutti! Vandaag voor de eerste keer ontwaakt op Italiaanse bodem, gordijnen geopend en niet te geloven, de zon schijnt! Alle waterellende van de voorbije dagen zijn we op slag vergeten.

Gisteren de Alpen bedwongen (of zij ons?), Rome komt nu echt wel in zicht. Valiezen weer eens ingepakt, fietsen nog eens gekeurd, pedalen ingeklikt en onder ideale weersomstandigheden om 9u van start gegaan voor onze eerste Italiaans gekruide rit met plaatsnamen die als muziek in de oren klinken. Saviglia, Marene, Cherasco, Diano d’Alba, Benevallo, Vesime, Bistagno. Die moeten we allemaal passeren om in Aqui Terme te geraken.

De eerste 35 km zijn vooral vlak en dalend, een verademing voor de benen na die zware bergrit van de dag ervoor ;-) De eerste 15 km rijden we tussen de fruitboomgaarden door, de volgende 20 verlopen wat hectischer langs drukke autowegen. Een noodzakelijk kwaad willen we ons einddoel bereiken. Gelukkig is onze Marcello er op gezette tijden om het leed wat te verzachten met het nodige vaste en vloeibare proviand.

Eerst het goede nieuws voor het vervolg van de rit. We zoeken rustiger wegen op. Daarna het minder goede nieuws, diezelfde wegen gaan in stijgende lijn. Mét als beloning op de top, magnifieke, schitterende vergezichten. Dit is Piemonte, heuvel op, heuvel af langsheen eindeloze wijngaarden. Puur genieten.

Na een zoveelste beklimming waar maar geen einde aan lijkt te komen, staan Marco en Ingrid ons met open armen en gedekte tafel op te wachten. Weer wat op krachten gekomen en goed ingesmeerd met factor 40, peddelen we verder doorheen dit heerlijke landschap tot aan de volgende Marcellostop. Het kwik stijgt naar de dertig graden (Celsius, jawel). Waar is er schaduw? 

Rond 16.30u komen we, zonder één lekke band, in Acqui Terme aan waar we ons tegoed doen aan een uitgebreide kaasschotel –hadden wij een culinaire reis ipv een fietsreis geboekt?- inclusief wijnen.
Als het onweer te veel begint te dreigen zakken we af naar het hotel. Niet zomaar één van dertien in een dozijn, maar een heus klassehotel met ontelbare kamers, een doolhof van gangen en immense eet- en andere zalen. We zijn onder indruk van de grandeur die dit gebouw uitstraalt.

Er blijft nog ruim tijd om ons wat op te frissen en de stad, vooral bekend als kuuroord omwille van zijn warmwaterbronnen,  te bezoeken. Rond 19.45u worden we op de binnenkoer verwacht voor de Govaka-receptie en om 20.15u gaan we aan tafel. Het eten is weer eens veel te lekker zodat enkelen onder ons nog maar eens het voornemen uiten het vanaf morgen wat soberder aan te doen. Zullen we nog moeten zien.

Geschreven door Dumortier An.

An



An , Marrianne , Ingrid , Hilda , Nicole , Malvine en Irene.

De eerste zon

’s Ochtends bij het openen van de gordijnen

Zag ik warempel de zon reeds schijnen

Alle wolken verdwenen

Ik voelde reeds de tintel in mijn benen

Was dit nu de grote ommekeer

Naar een 2^de week met beter weer?

Nog vlug een salluti in Saluzzo

En dan fietsen in de vlakte van de Po

Het drukke verkeer was niet te vermijden

Daarom begonnen we wat vlugger te rijden

Na 35 km begon het te klimmen

Het zweet deed onze benen reeds glimmen

Op de heuvels van Piemonte

Gaat men beter uit het zadel in plaats van te blijven zitten op de konte

Middag, halt bij Marc en Ingrid onze keukenslaven

De begeleiders die elke dag onze honger en dorst laven

Nog wat klimmen en wat dalen

Ondertussen vertellen sommigen straffe verhalen

Toch liefst voorzichtig en niet aan de linkse kant

Want voor je het weet hang je bij een camion aan de onderkant

Het ritje eindigt in kuuroord Aqui Therme

Overnachten doen we in hotel Nuovo Therme

Dit was rijmen en dichten  zonder het gat op te lichten

Dirk

Woensdag                27 Juli  2011

Dag 7

Villar d’ Arene         ®        Saluzzo        

Afstand:                   

Gem Snelheid:       

Hoogtemeters:      

Gereden van:         

 

Regenachtige kussen uit Saluzzo

Dinsdagmiddag vertelde begeleider Yves ons dat de koninginnenrit over de Izoard en Agnello niet kon gereden worden omwille van weersverwachtingen die onweer en ijskoude temperaturen voorspelden op de Agnello. De Govakabegeleiders namen daarom de wijze beslissing om voor veiligheid te kiezen en de fietstocht af te gelasten. Dit bleek de juiste keuze, want op woensdag bleek de Agnello gesloten te zijn voor alle verkeer en regende het pijpenstelen aan de Italiaanse kant.

Met de logistieke steun vanuit Brussel werd gezorgd dat een Italiaanse autobus ons woensdagvoormiddag aan het hotel in Villar d’Arene kwam ophalen. Met vereende krachten werden de volgwagens herschikt en vonden de 34 fietsen een veilig plaatsje in de volgauto’s.

Buschauffeur Frederico hield net over de Italiaanse grens halt aan een bar waar velen niet konden weerstaan aan een langverwachte eerste gelato.

Rond 15u arriveerden we in een regenachtig Saluzzo waar we mooi en gastvrij werden ontvangen in het hotel. Na het uitladen van de fietsen en de nodige was en plas konden we het stadje intrekken. “Elk nadeel heb zijn voordeel”: het afgelasten van de rit zorgde ervoor dat we meer tijd hadden om kennis te maken met de schoonheid van Italië. Het oude centrum van Saluzzo leek bezaaid met soms steile stenen wegen die allerminst moeten onderdoen voor de gevreesde kasseiwegen van de hel van het Noorden waar we in onze eerste rit mee geflirt hebben. Sommigen genoten van een regenwandeling langs de talloze monumentale gebouwen binnen de oude stadsmuren (kasteel, verschillende kerken, oud hospitaal,…). Anderen vonden al gauw een gezellig terrasje in een van de overdekte gaanderijen rond de kathedraal (met een door kaarsen verlichte Maria). Een enkeling zocht en vond zelfs lijm om een gevallen koersbril mee te repareren. Sommige topcoureurs kozen voor platte rust op hun hotelbed.

Ook in Saluzzo bleek er geen rue Jean Jaures te zijn, wel beschikken ze over een plaatselijke verzetsheld, ene Rodolfo Morandi.

In het restaurant kregen we in sneltempo een overheerlijke maaltijd geserveerd, met als tussengerecht enkele “baci del dama” (koekjeskussen uit Saluzzo).

Hopelijk zal ons offer van de Agnello de weergoden gunstig stemmen en gunnen ze ons een zonnige fietsweek in Italië.

Schrijver van dienst Nico Cannie.

Nico





Dinsdag                    26 Juli  2011

Dag 6

L’Isle d’Abeau         ®        Villar d’ Arene        

Afstand:                    163  Km

Gem Snelheid:        24 Km/h

Hoogtemeters:       1550  meter

Gereden van:          8.15 tot 18.35



Na 2km volgt een pittige klim’ zegt Rik s’morgens bij het vertrek.  En hij heeft niet overdreven. Ongeveer 5km aan 10 tot 15%. We zijn direct opgewarmd. Jammer dat Nicole haar knie dat klimmetje niet zag zitten. Via verbindingswegen paseren we autostrades en spoorwegovergangen. Maar het blijft vrij rustig. De weg naar Grenoble via industrieterreinen en drukke wegen zijn echter een grote een tegenstelling tot de rustige landelijke

 wegen van de voorbije dagen. Netjes op een rij bereiken we Grenoble en maken we kennis met de 10talle verkeerslichten die elke 100 meter opduiken. Mooie stop aan ‘het Museum van de Franse Revolutie’, voorzien van snoepjeskraam en paardenmolen met aangepast muziek.Nu richting Lautaret voor een rustige klim in een mooi decor, extra genieten van de zon die we gisteren zo moesten missen. De dappersten onder ons stoppen niet aan het hotel maar klimmen zonder verpinken door naar de top.

Een lekkere apperitief sluit de rit af we zijn weer heel gelukkig als we s’avonds kunnen proeven de plaatselijke lekkernijen begeleid door unieke animatie:

Het zwarte gat

Ik had zo’n verdriet gehad want mijn vrouw had mij verlaten,

Ik was bang voor het zwarte gat, ik was in alle staten.

Maar ik heb een nieuw vriendinnetje en nu is alles weer ok.

 Het is een negerinnetje Dat zwarte gat, dat valt best mee

Geschreven door Irene Van Moll

Irene





 Hoe vrouwen de Govaka fietsvakanties veranderen

Vier jaar terug reden we
van Leuven naar Compostella,
over een afstand van 2350 km.
Eén fietster in een groep fietsers.
De mannen vonden het sympathiek
maar stelden onder elkaar vragen
die ze nooit over elkaar zouden stellen:
Zal zij wel meekunnen?
Kan zij zo'n zware ritten aan?
We zullen toch niet moeten wachten?
100 uur later kwamen we in Compostella aan
en had Nicole haar plaats in deze mannenwereld verworven.

We zijn vier jaar later
en fietsen van Gent naar Rome.
In ons midden niet één, geen vier, maar zes vrouwen:
Nicole, An, Marianne, Hilda, Malvine en Irene.
De vragen van weleer zijn verstomd.
De vrouwen fietsen goed mee
en de korte hellingen nemen ze vooraan in de groep.
De gemiddelde snelheid mag er ook wel zijn:
27 km in het uur de eerste rit, 25 km de tweede rit.
Een man heeft genoeg aan een boom,
maar vrouwen verkiezen de struiken.
Daarom zijn de stopplaatsen anders dan weleer
en worden de mannen aangemaand
iets verderop op de weg halt te houden.
In het begin had niet iedereen door waarom,
maar op het werk zijn er toch ook gescheiden toiletten.
Niet alleen mannen vinden elkaar onderweg,
maar mannen en vrouwen keuvelen fietsend
terwijl vrouwen hun ervaring met elkaar kunnen delen.
Heeft een van de vrouwen een platte band,
dan maakt machismo plaats voor hoofelijkheid.

Wie de veranderde sfeer even wil opsnuiven,
kan zich voor een volgende reis inschrijven!

Jef Wauters

Maandag                   25 Juli  2011

Dag 5

Beaune         ®        L’Isle d’Abeau

Afstand:                    220  Km

Gem Snelheid:        24,7 Km/h

Hoogtemeters:       1350  meter

Gereden van:          8.01 tot 19.35



Vandaag rit 5 over de langste afstand van de hele reis. Een rit van 220  km

Bij het buitenkijken zag het wolkendek er redelijk grijs uit maar toch konden we bij droog weer starten . Tot km 70 alwaar Marc en Ingrid ondertussen een tent hadden opgezet in Louhans om ons te beschermen tegen de gure weersomstandigheden bleef het droog . Ondertussen hadden we reeds de eerste stad Chalon sur Saone doorkruist. De opdracht was op zoek te gaan naar de Poule de Bresse . Joske den Babbelaar had alvast een kwekerij ontdekt van zeker 500 kippen.Daarvoor had ik ze al lang zelf opgemerkt en geteld . Het waren er 33 en ze voldeden aan alle eigenschappen van de kip uit deze regio.

Wit regenjasje, rode kop van de inspanning en blauwe poten van de regenkou.

Op onze middagstop kwam er zelf een journaliste van de regionale pers. Aan die madam was het duidelijk te zien dat het hier reeds lang regende, want haar kopje was al helemaal roest. En nu begon de miserie. regen voor de rest van de dag , maar toch hielden we er de moed in. Nog de passage door Bourg en Bresse , alwaar ook de 2^de bevoorrading aan het Monastere de Bron. NU nog enkele stops met Marcel o.a. in het prachtig oude stadje Crimeu. Vandaar nog enkele nijdige bultjes, om voldaan en tevreden de Campanile in Isle d’ Asbau te bereiken . Een lange dag die iedereen tot grote tevredenheid van onze begeleiders Rik en Yves tot een goed bracht

Geschreven door Dirk Van Den Bosche

Dirk





Zondag                      24 Juli  2011

Dag 4

Chaumont    ®        Beaune

Afstand:                    188  Km

Gem Snelheid:        24 Km/h

Hoogtemeters:       1505  meter

Gereden van:          8.11 tot 18.15



Vandaag zoals in de tour een gewone overgangsrit door de Bourgogne .

s’morgens een dicht wolkendek waarvan je denkt het kan hier elk moment beginnen gieten , maar niks er van het werd een mooie fietsdag.

Hebben nog goed genoten van Jos zijn fratsen en het culinaire van Ingrid en Mark.

Wegens tijdsgebrek word dit maar een kort verslagje , morgen beter er moeten eerst nog herstellingswerken aan enkele fietsen uitgevoerd worden.  

Nog een mooie blog om te volgen is de volgende http://gent-rome.blogspot.com/