Samen fietsen naar Rome

Donderdag 28 Juli 2011

Dag 8

Saluzzo ® Acqui Terme

Afstand: 124 km

Gem Snelheid: 24 km/h

Hoogtemeters: 1270 m

Gereden van: 8.59 tot 15.40

Saluzzo → Acqui Terme (125 km)

Ciao bella! Ciao bello! Ciao tutti! Vandaag voor de eerste keer ontwaakt op Italiaanse bodem, gordijnen geopend en niet te geloven, de zon schijnt! Alle waterellende van de voorbije dagen zijn we op slag vergeten.

Gisteren de Alpen bedwongen (of zij ons?), Rome komt nu echt wel in zicht. Valiezen weer eens ingepakt, fietsen nog eens gekeurd, pedalen ingeklikt en onder ideale weersomstandigheden om 9u van start gegaan voor onze eerste Italiaans gekruide rit met plaatsnamen die als muziek in de oren klinken. Saviglia, Marene, Cherasco, Diano d’Alba, Benevallo, Vesime, Bistagno. Die moeten we allemaal passeren om in Aqui Terme te geraken.

De eerste 35 km zijn vooral vlak en dalend, een verademing voor de benen na die zware bergrit van de dag ervoor ;-) De eerste 15 km rijden we tussen de fruitboomgaarden door, de volgende 20 verlopen wat hectischer langs drukke autowegen. Een noodzakelijk kwaad willen we ons einddoel bereiken. Gelukkig is onze Marcello er op gezette tijden om het leed wat te verzachten met het nodige vaste en vloeibare proviand.

Eerst het goede nieuws voor het vervolg van de rit. We zoeken rustiger wegen op. Daarna het minder goede nieuws, diezelfde wegen gaan in stijgende lijn. Mét als beloning op de top, magnifieke, schitterende vergezichten. Dit is Piemonte, heuvel op, heuvel af langsheen eindeloze wijngaarden. Puur genieten.

Na een zoveelste beklimming waar maar geen einde aan lijkt te komen, staan Marco en Ingrid ons met open armen en gedekte tafel op te wachten. Weer wat op krachten gekomen en goed ingesmeerd met factor 40, peddelen we verder doorheen dit heerlijke landschap tot aan de volgende Marcellostop. Het kwik stijgt naar de dertig graden (Celsius, jawel). Waar is er schaduw?

Rond 16.30u komen we, zonder één lekke band, in Acqui Terme aan waar we ons tegoed doen aan een uitgebreide kaasschotel –hadden wij een culinaire reis ipv een fietsreis geboekt?- inclusief wijnen.
Als het onweer te veel begint te dreigen zakken we af naar het hotel. Niet zomaar één van dertien in een dozijn, maar een heus klassehotel met ontelbare kamers, een doolhof van gangen en immense eet- en andere zalen. We zijn onder indruk van de grandeur die dit gebouw uitstraalt.

Er blijft nog ruim tijd om ons wat op te frissen en de stad, vooral bekend als kuuroord omwille van zijn warmwaterbronnen, te bezoeken. Rond 19.45u worden we op de binnenkoer verwacht voor de Govaka-receptie en om 20.15u gaan we aan tafel. Het eten is weer eens veel te lekker zodat enkelen onder ons nog maar eens het voornemen uiten het vanaf morgen wat soberder aan te doen. Zullen we nog moeten zien.

Geschreven door Dumortier An.