Woensdag                27 Juli  2011

Dag 7

Villar d’ Arene         ®        Saluzzo        

Afstand:                   

Gem Snelheid:       

Hoogtemeters:      

Gereden van:         

 

Regenachtige kussen uit Saluzzo

Dinsdagmiddag vertelde begeleider Yves ons dat de koninginnenrit over de Izoard en Agnello niet kon gereden worden omwille van weersverwachtingen die onweer en ijskoude temperaturen voorspelden op de Agnello. De Govakabegeleiders namen daarom de wijze beslissing om voor veiligheid te kiezen en de fietstocht af te gelasten. Dit bleek de juiste keuze, want op woensdag bleek de Agnello gesloten te zijn voor alle verkeer en regende het pijpenstelen aan de Italiaanse kant.

Met de logistieke steun vanuit Brussel werd gezorgd dat een Italiaanse autobus ons woensdagvoormiddag aan het hotel in Villar d’Arene kwam ophalen. Met vereende krachten werden de volgwagens herschikt en vonden de 34 fietsen een veilig plaatsje in de volgauto’s.

Buschauffeur Frederico hield net over de Italiaanse grens halt aan een bar waar velen niet konden weerstaan aan een langverwachte eerste gelato.

Rond 15u arriveerden we in een regenachtig Saluzzo waar we mooi en gastvrij werden ontvangen in het hotel. Na het uitladen van de fietsen en de nodige was en plas konden we het stadje intrekken. “Elk nadeel heb zijn voordeel”: het afgelasten van de rit zorgde ervoor dat we meer tijd hadden om kennis te maken met de schoonheid van Italië. Het oude centrum van Saluzzo leek bezaaid met soms steile stenen wegen die allerminst moeten onderdoen voor de gevreesde kasseiwegen van de hel van het Noorden waar we in onze eerste rit mee geflirt hebben. Sommigen genoten van een regenwandeling langs de talloze monumentale gebouwen binnen de oude stadsmuren (kasteel, verschillende kerken, oud hospitaal,…). Anderen vonden al gauw een gezellig terrasje in een van de overdekte gaanderijen rond de kathedraal (met een door kaarsen verlichte Maria). Een enkeling zocht en vond zelfs lijm om een gevallen koersbril mee te repareren. Sommige topcoureurs kozen voor platte rust op hun hotelbed.

Ook in Saluzzo bleek er geen rue Jean Jaures te zijn, wel beschikken ze over een plaatselijke verzetsheld, ene Rodolfo Morandi.

In het restaurant kregen we in sneltempo een overheerlijke maaltijd geserveerd, met als tussengerecht enkele “baci del dama” (koekjeskussen uit Saluzzo).

Hopelijk zal ons offer van de Agnello de weergoden gunstig stemmen en gunnen ze ons een zonnige fietsweek in Italië.

Schrijver van dienst Nico Cannie.

Nico